Текст песни Alkinoos Ioannidis - Requiem
Просмотров: 1
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
На этой странице находится текст песни Alkinoos Ioannidis - Requiem, а также перевод песни и видео или клип.
Σε τραγουδιάρα χώρα μοναχόσ
Καλογεράκοσ γκρίζοσ σκονισμένοσ ψαλμόσ
Αποδεκατισμένοσ κρυφόσ κλεισμένοσ σιωπηλόσ
Κλείνεισ καλά το σπίτι σου
Γεμίζεισ το ποτήρι σου
Βαφτίζεισ το κλειδί σου φυλακή
Ό, τι σ' ελευθερώνει σε κλειδώνει
Κι ό,τι σε φανερώνει είναι που δεν το διάλεξεσ εσύ
Είσαι άλλοσ ένασ μέσα στουσ πολλούσ
Δωμάτιο σ' ένα σπίτι από καπνούσ
Κι είσαι μια τυφλωμένη καπνοδόχοσ
Κι ο κουρασμένοσ ξενοδόχοσ
Του άφραγκού σου εαυτού
Κλείνεισ το παραθύρι σου
Και σπάζεισ για χατήρι σου
Τη λέξη που αγαπούσεσ πιο πολύ
Ό, τι δε σε σκοτώνει σε χρεώνει
Κι ό,τι σε ξεπληρώνει είναι η αφεντιά σου η μισή
Μια μέρα θα βγω από το σπίτι και θα έχουν φύγει όλοι
Παντού ερημιά όλα παρατημένα ανοικτά
Ένα ξυπνητήρι θα χτυπά και κανείσ δε θα το κλείνει
Ήρθε το τέλοσ του κόσμου
Μπήκαν σε κάτι τεράστια ιπτάμενα κλουβιά
Και φύγαν να γλιτώσουν
Όσουσ δε χώρεσαν τουσ σκότωσαν
Κι έμεινα μόνοσ
Μα πωσ δεν το έμαθα
Το είπε το ραδιόφωνο το είχα κλείσει
Το είπε η τηλεόραση την είχα σπάσει
Το είπαν οι αρμόδιοι δεν ψήφισα
Κι έμεινα εδώ
Θα βάλω τα καλά μου
Θα ανέβω στο λόφο
Να δω το τελευταίο ηλιοβασίλεμα
Θα θυμηθώ ένα παραμύθι
Κάπου μακριά οι άνθρωποι
Θα νομίζουν πωσ είναι ακόμα ζωντανοί
Θα ξημερώσει ο πόνοσ και θα δεισ
Το φωσ τησ σταυρωμένησ κυριακήσ
Θα ‘ναι το σύννεφο άδειο δίχωσ λόγια σταματημένα τα ρολόγια
Θα ακούν τον χτύπο τησ βροχήσ
Κλείνεισ καλά τ' αυτιά σου
Και στ' αγέννητα παιδιά σου λεσ
Τα όνειρα που δεν πρόλαβεσ να δεισ
Ό,τι κι αν σε γλιτώνει δε σε σώνει
Σε γατζώνει στην αγχόνη τησ κρυμμένησ σου ζωήσ Как время и погода принесли это? В поющей стране монахов? Монах – серый, пыльный псалом. Умерший, тайно, закрытый, безмолвный.
Ты плотно закрываешь свой дом. Ты наполняешь свой стакан. Ты крестишь свой ключ в тюрьме. Всё, что освобождает тебя, запирает тебя. И то, что раскрывает тебя, – это то, что ты этого не выбирал.
Ты всего лишь один из многих. Комната в доме, полном дыма.
И ты – заткнутая труба.
И усталый трактирщик.
Своего нищего.
Ты закрываешь окно.
И ты ломаешься ради себя.
Слово, которое ты любил больше всего.
Всё, что тебя не убивает, взимает с тебя плату.
А всё, что тебе воздаёт – половина твоего хозяина.
Однажды я выйду из дома, и все исчезнут.
Везде пусто, всё открыто.
Будильник зазвонит, и никто его не выключит.
Конец света наступил.
Они вошли в огромные летающие клетки.
И бежали, чтобы спастись.
Тех, кто не поместился, убили.
А я остался. один
Но как я не знал? Радио сказало это, я его выключил. Телевизор сказал это, я его сломал. Власти сказали это, я не голосовал. И я остался здесь.
Я сделаю всё, что в моих силах. Я поднимусь на холм, чтобы увидеть последний закат. Я вспомню сказку. Где-то далеко люди, которые, подумают, что они ещё живы.
Боль наступит, и ты увидишь. Свет распятого воскресенья. Облако будет пустым без слов, часы остановятся. Они услышат стук дождя.
Закрой уши покрепче. И расскажи своим нерождённым детям. Мечты, которые ты не увидел. То, что тебя спасает, тебя не спасает. Оно привязывает тебя к виселице твоей тайной жизни.
Контакты
