Текст песни Д.Думка - Гісторыя не пра нас
Просмотров: 36
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
На этой странице находится текст песни Д.Думка - Гісторыя не пра нас, а также перевод песни и видео или клип.
Аднойчы мы прачнемся раніцай. Такой раніцай, калі яшчэ першыя прамяні ўскользь прабіваюцца праз кроны дрэў ды траву. Калі туман яшчэ толькі пачынаецца, і не вядома, на колькі ён будзе моцны. Я ўбачу твой заспаны твар, які так цудоўна будзе злівацца з гэтымі першымі прамянямі. У мяне будзе два жаданні. Першае – глядзець у гэты твар бясконца доўга, на столькі бясконца, на колькі гэта дазволіць жыццё. Другое – хутчэй злезці на дол і першам прыгатаваць табе каву. Прынесці ў ложак і назіраць, як ты асцярожна робіш першыя гарачыя глыткі, паціраючы вочы і крыху ўсміхаючыся. І гэтыя ямачкі на шчаках, за якія так і хочацца кахаць цябе ўсё больш і больш.
Мы будзем угаворваць адзін адного падняцца, але насамрэч зробім гэта толькі хвілін праз дваццаць, можа праз паўгадзіны. Наш сабака, наш лабрадор, ужо будзе чакаць нас унізе. Ты будзеш з ім гуляць, пакуль я буду гатаваць сняданак. І потым нам трэба будзе хутчэй збірацца.
Чым мы будзем займацца па жыцці? Я буду ўсёж-такі архітектарам, а можа і не, можа вырашу, што галоўную будоўлю свайго жыцця, наш дом, ўжо скончыў. І вырашу заняцца чымсці іншым. Ты будзеш займацца сваёй любімай справай. У нашым доме ўсёж-такі будзе гараж.
Але за некалькі дзён дагэтуль мы вырашым збегчы на некаторы час. І таму зараз мы збіраем валізкі і адпраўляемся ў новую вандроўку. Куды? Гэта зусім няважна. Горы, вадаcпады, мора, акіян, старыя і новыя гарады. Мы ўсё роўна ўсюды паспеем пабываць. Толькі бы глобусу хапіла.
Збірацца мы будзем доўга. Будзем мітусіцца з аднаго кута ў іншы, намагаючыся нічога не забыць. Але калі ўжо будзем ехаць у машыне, зразумеем, што забылі і адно, і другое, і трэцяе. Пасмяемся з гэтага, але вырашым не вяртацца.
І ведаеш, калі мы будзем ляцець дзесьці над воблакамі туды, дзе яшчэ ніколі не бывалі, мы возьмемся за рукі, моцна сажмем іх і зразумеем, што менавіта так усё павінна было здарыцца. У дзесяцітысячны раз скажам друг другу, што кахаем. Толькі ужо без болю, без жаху, без сораму.
Вось такая саплівая і ружовая гісторыя атрымалася не пра нас…
You want me to tell you gistaryyu not about us?
One day we wake up in the morning. This morning, even when the first rays of casual breaking through the crowns of the trees and the grass. If the fog is just beginning, and it is not known how much he will be strong. I will see your face sleepy, so wonderfully will merge with those first rays. I will have two wishes. First - look at that person indefinitely on as endlessly as far as it will allow life. The second - more to get off the ground and first prepare your coffee. Bring in bed and watch you carefully make their first hot sip, rubbing his eyes and slightly smiling. And those dimples, for that and want to love you more and more.
We will try to persuade each one up, but actually do it only after about twenty minutes, is half an hour. Our dog, our Labrador, will be waiting for us downstairs. You're going to play with him, while I make breakfast. And then we will need to be collected more quickly.
What we will do with my life? I'll still arhitektaram, or may not, may decide that a major construction project of his life, our home, is already finished. And I decide to do something else. You will do his favorite thing. In our house will still be a garage.
But a few days before we decide to escape for a while. And so now we collect your bags and go on a new journey. Where? It does not matter. Mountains, waterfalls, sea, ocean, old and new city. We still have time to go anywhere. If only Globe enough.
We will gather for a long time. We hustling from one corner to the other, trying not to forget anything. But if we have to go in the car, we realize that you have forgotten something, and another, and the third. We laugh out of it, but decide not to return.
And you know, when we fly somewhere above the clouds where have never been, we join hands firmly sazhmem them and understand that this is all supposed to happen. In the ten thousandth time we say to each other that we love. Only this time without pain, without fear, without shame.
Here's a snotty and pink story turned out not about us ...
Контакты